indocility;
irregularity, licentiousness;
incorrigibleness.
ἁπαιδευσία. imperitia. Անխրատն գոլ. անհմտութիւն. անմտութիւն. անկրթութիւն. խեռութիւն. ստահակութիւն. թալիմսիզլիք. ճահիլլիք.
Վասն անխրատութեան խստութեան լեզուի իւրեանց։ Մեռանի նա ընդ անխրատս վասն անխրատութեան. (Ովս. ՟Է. 16։ Առակ. ՟Ե. 23։)
Անուսումնութիւն եւ անխրատութիւն. (Փիլ. լին.։)
Ո՛վ անխրատութեանն, ո՛վ յիմարութեան. (Ածաբ. աղք.։)
Անխրատութիւն է այս։ Բազում եւ այսուիկ, ո՛վ աստուածամարտք, զանխրատութիւն ունել գտանիցիք. (Կիւրղ. գանձ.։)
Անխրատութիւն՝ ամենայն ախտից մայր է. (Եւագր. ՟Թ։)
Կարծրացեալ անխրատութեամբ սիրտ քո՝ խոտորեսցի. (Լմբ. սղ.։)
Մարգարէք զանխրատութիւն մարդկան խրատեցին. (Հ. կիլիկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անխրատութիւն | անխրատութիւնք |
| accusatif | անխրատութիւն | անխրատութիւնս |
| génitif | անխրատութեան | անխրատութեանց |
| locatif | անխրատութեան | անխրատութիւնս |
| datif | անխրատութեան | անխրատութեանց |
| ablatif | անխրատութենէ | անխրատութեանց |
| instrumental | անխրատութեամբ | անխրատութեամբք |