adj.

unlimited, unbounded;
incomprehensible.

adj.

ἁπερίγραφος. incircumscriptus, qui nullo spatio continetur. Որ ոչ փակի ի վայրի ուրեք. անբովանդակելի. անպարոյր. անպարագիր. անսահման. անչափ.

Անվայրափակ զօրութեամբ. (Ագաթ.։)

Որ անվայրափակդ ես յամենայն արարածոց. (Զքր. կթ.։)

Երեւեալ զաստղն զաներեւոյթն գուշակէր, եւ զանվայրափակն՝ ի տեղւոջ ցուցանէր. (Պրոկղ. զքր.։)

Անարատ տաճար անվայրափակ բանին աստուծոյ. (Շար.։)

Տէրութիւն անվայրափակ։ Անվայրափակ տեղի. (Նար. առաք. եւ ՟Ի՟Գ։)

Անվայրափակ զաստուածութիւնն խոստովանիմ. (Աթ. ՟Ը։)

Մշտածաւալն եւ անվայրափակն բնութիւն. (Յհ. իմ. եկեղ.։)