s.

ἁντιδικία, κατηγορία contra litigatio, accusatio Ամբաստանութիւն. բողոք. հակառակութիւն.

Որ ունի ընդ ումեք դատախազութիւն. (Մխ. դտ.։)

Զկնի դատախազութեան ծովուն՝ եւ ինքն իսկ (յովնան) զփախուստն խոստովանի. (Ոսկ. ապաշխ. ՟Ե։)

Յանդիմանչի, կամ ինքնամատոյց՝ դատախազութիւն. (Նար. ՟Ծ՟Զ. ՟Ծ՟Է։)

Առաւել եւս ի դատախազութիւն եղեալ՝ վնասէին նմա. (Փարպ.։)

Դատախազութեամբ ունէր զթագաւորութիւնն. (Եւս. քր. ՟Ա։) յն. ո՛չ իրաւամբ։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դատախազութիւն դատախազութիւնք
accusatif դատախազութիւն դատախազութիւնս
génitif դատախազութեան դատախազութեանց
locatif դատախազութեան դատախազութիւնս
datif դատախազութեան դատախազութեանց
ablatif դատախազութենէ դատախազութեանց
instrumental դատախազութեամբ դատախազութեամբք