remission, relaxation, pardon, discharge, release, deliverance;
defection;
խնդրել —, to ask pardon, to make excuses;
— տալ, շնորհել, to pardon, to grant pardon, cf. Ներեմ;
— արա ինձ, I beg pardon, excuse me;
have the goodness;
with permission, by your leave;
— առնել ումեք, to pardon, to condone, to absolve;
— առնել երկրին, to remit taxes or tribute;
to condone the burdens of taxation, to lighten;
to let the earth lie fallow;
— առնել ի կապանաց, to unbind, to release;
— լինել մեղաց ումեք, to be absolved, or freed from the effects of sin.
ἅφεσις, ἅφεμα dimissio, remissio, permissio Թողուլն զպարտիս, զծանրութիւն հարկաց, զմեղս, եւ այլն. թոյլտուութիւն. թողացուցումն. արձակումն. ազատութիւն. ներումն. շնորհումն. քաւութիւն. եբր. եօպէլ. (ուստի յոբելեան)
Տարի թողութեան։ Ամ թողութեան. (Ղեւտ.։ Օրին.։)
Քարոզել գերեաց զթողութիւն։ Թողութիւն առնել երկրին, ընկերի իւրում, եղբօրն զպարտուց։ Հատուսցուք ձեզ թողութիւնս բազումս. (Ես.։ Երեմ.։ Ել.։ Օր.։ ՟Ա. Մակ. ՟Ժ. 28։)
Այց լինել մեղացն թողութեան։ Հեղու ի թողութիւն մեղաց. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 46։ Մտթ. ՟Ի՟Զ. 28։)
Երանի՛ ում թողութիւն եղեւ մեղաց. յն. որոց թողան մեղքն. (Սղ. ՟Լ՟Ա. 11։)
Թողութիւն շնորհեա՛ ննջեցելոց, կամ մեղաւորացս։ Շնորհել զթողութիւն. (Շար.։)
Այլ եւ այլ ոճով ասի.
Աղաչեցին թողութիւն առնել զօրէնսն իւրեանց (այսինքն թողացուցանել)։ Վասն որոյ իրաց թողութիւն արար ձեզ. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ա. 24. 35։)
Եւ ոչ զայրին թողութիւն տալ նմա յամուսնութեան. այսինքն թոյլ տալ քահանայապետին. (Փիլ. քհ. ՟Թ։)
Մասնաւոր քահանայիցն թողութիւն արարեալ է (այսինքն թոյլ տուեալ է) ոչ միայն կոյս, այլեւ այրիս ածել. (անդ. ՟Ժ։)
Ի թողութիւն հարկաց։ Ածէր զթագաւորն ի հաւանութիւն, զի թողութիւն արասցէ նոցա ի կապանաց իւրեանց. (Եղիշ. ՟Բ. եւ ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թողութիւն | թողութիւնք |
| accusatif | թողութիւն | թողութիւնս |
| génitif | թողութեան | թողութեանց |
| locatif | թողութեան | թողութիւնս |
| datif | թողութեան | թողութեանց |
| ablatif | թողութենէ | թողութեանց |
| instrumental | թողութեամբ | թողութեամբք |