adj.

absolute, sovereign, independent, free, uncontrolled;
despotic

adj.

αὑτοεξούσιος sui arbitrii, liber, arbitrii libertate praeditus. Անձնիշխան. տէր անձն. ինքնասէր. ազատ կամօք.

Որ ստեղծ ի սկզբանն զմարդն ազատ եթող եւ ինքնինիշխան. (Ածաբ. աղք.։)

Ստեղծ զմարդն ... մտաւոր, ինքնինիշխան, ինքնինատէր. (Մանդ. ՟Ժ՟Ա։)

Աստուած ազատ արար զմեզ եւ ինքնիշխանս. (Շ. ընդհ.։)

Ինքնիշխան են ոգիքն. (Կոչ. ՟Դ։)

Ամենայն բանական ինքնիշխան գոյ. (Դամասկ.։)

Կամ Անձնիշխանական.

Ինքնիշխան յօժարութեամբն զառաջնորդոյ զիշխանականին ամենեցուն ունէր զնմանութիւն. (Նիւս. կուս.։)

Ինքնիշխան կամաւորութեամբ պատուասիրեալ. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

ԻՆՔՆԻՇԽԱՆ. αὑτάρχος, αὕταρχος summam rerum potestatem obtinens Իշխան բացարձակ. տէր բոլորից. ինքնազօր. եւ Տիրական.

Հոգին սուրբ ինքնիշխան, անփոփոխելի, ամենազօր. (Ածաբ. պենտեկ.։ եւ Շար.։)

կեանս ընձեռել զօրէ ինքնիշխան բաւականութեամբ. (Նար. ՟Ժ։)

Թագաւորն ինքնիշխան հրամանաւ ... ձեռն ի գործ տայր. (Ագաթ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ինքնիշխանաբար

Ինքնիշխանական

Ինքնիշխանութիւն, ութեան

Voir tout