adj.

Սեպհական խոստովանողաց զքրիստոս յայտնի, չարարելոց, կամ նահատակելոց.

Խոստովանողական վկայութիւն. կամ անուն, կամ դաւանութիւն. (ՃՃ.։ Խոր. ՟Բ. 86։ Նար. գանձ խչ.։)

Եւ Որ ինչ անկ է խոստովանութեան. հաւատոյ, կամ ուխտի կրօնաւորութեան.

Խոստովանողական դաւանութիւն, կամ վկայութիւն. (Լմբ. պտրգ. Մաշտ.։)

Եւ Որ ինչ հայի առ խոստովանութիւն մեղաց.

Յորդահոս արտասուօք զխոստովանողականն ի դիմի հարեալ. (Արծր. ՟Գ. 17։ Եւ Որ ինչ հայի ի գոհութիւն եւ ի փառաւորութիւն աստուծոյ.)

Բարւոք է գոհանալ զքէն աստուած խոստովանողական օրհնութեամբ Լմբ. (սղ.։)