s.

hunting;
shooting;
cf. Որս.

s.

θήρευμα venatio. Արհեստ եւ գործ որսորդի. որսալն. որսանք.

Որսորդութիւնքն առ ցամաքաւս՝ ոչ միայն էրէոցն, այլեւ մարդկան. (Պղատ. օրին. ՟Է։)

Հալածեա՛ զդարանակալ առիւծն յորսորդութենէ կորստեան անձին իմոյ. (Սարկ. աղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif որսորդութիւն որսորդութիւնք
accusatif որսորդութիւն որսորդութիւնս
génitif որսորդութեան որսորդութեանց
locatif որսորդութեան որսորդութիւնս
datif որսորդութեան որսորդութեանց
ablatif որսորդութենէ որսորդութեանց
instrumental որսորդութեամբ որսորդութեամբք