adv.

θεοπρεπῶς prout deo convenit Աստուածավայելուչ օրինակաւ. որպէս Աստուծոյ վայե՛լ է. սրբութեամբ.

Աստուածավայելչաբար ասել, կամ առնել, կամ գրեալ է, կամ օրիադրեալ. (Փիլ.։) (Դիոն.։)

Աստուածավայելչաբար ուրեմն ոչ առնու յանձն ախտանալ զմեղս. (Պրպմ.։ ՟Լ՟Բ։)

Աստուածավայելչաբար զօրութիւն սրբոյ խաչին ծաւալեցաւ ընդ տիեզերս. (Աթ. խչ.։)

Զիա՞րդ պարտ է հայել, եթէ ոչ՝ աստուածավայելչաբար. (Լմբ. սղ.։)

Լսելի է զբանսն աստուածավայելչաբար. (Բրս. յիսկզբանէ։)