assault, irruption;
nation, people;
— տալ, to storm;
cf. Գռոհ.
ԳՐՈՀ գրի եւ ԳՐՈԽ. պ. գիւրուհ, կիւրուհ. Ժողովուրդ. ամբոխ. ազգ.
Ի հայկականս գրոհի։ Թորգոմեանս գրոհի։ Գրոհի մերոյ։ Մերոյս գրոհի։ Հայրենի գրոհի։ Գրոհք թշնամեաց. (Յհ. կթ.։)
Զհետեւակազօր գրոխսն։ Ազատագունդ սակաւաձեռն գրոխիւ. (Արծր. ՟Դ. 5. եւ 7։)
Մերթ Ազգ, իբր ազգակից.
Երկու են կատարեալ առաքինութիւնք իբրեւ գրոհք եւ ամոլք. աստուածասիրութիւն եւ մարդասիրութիւն. (Երզն. մտթ.։)
Եւ իբր Ազգ իրաց, կենդանի եւ անկենդան.
Վասն յաւանդ տուեալ գրոհից, թէ մեռցի կամ գողասցի կամ գերի առցի. (Նախ. ել.։)
ԳՐՈՀ ՏԱԼ. գրի եւ ԳՌՈՀ ՏԱԼ.