s.

heir;
possessor;
beneficed clergyman, incumbent.

s.

κληρονόμος haeres Ժառանգ ունօղ ժառանգութեան կամ իրաւանց նորա. որ ունի ժառանգել. ժառանգորդ. եւ Ստացօղ.

Խօսել ումեք բան մի հերկրի գանձուցն ժառանգաւորի. (Դատ. ՟Ժ՟Ը. 7։)

Ցուցանել ժառանգաւորաց աւետեացն զհաստատու ի խորհրդացն իւրոց։ Հաւատոցն արդարութեան եղեւ ժառանգաւոր. (Եբր. ՟Զ. 7։)

Զի արդարացեալք շնորհօքն՝ եղիցուք ժառանգաւորք յուսով կենացն յաւիտենականաց. (Տիտ. ՟Գ. 7։)

Որ են մեծատունք հաւատովք, եւ ժառանգաւորք արքայութեան. (Յկ. ՟Բ. 5։)

Ի մարդկան կտակս ոմանք դրեալ լինին Ժառանգաւորք։ Է մեզ ստացուածք բազում, եւ առատ մեծութիւն. իսկ ժառանգաւոր ոչ ոք երեւի. (Փիլ.։)

Առնէր կտակագիր որդւոց իւրոց ժառանգաւորաց թագաւորութեան. (Սոկր.։)

նմանութեամբ ասի.

Փութալ հասանել բարեաց գործոցն լինել ժառանգաւոր. (Ագաթ.։)

Պանծանացն ժառանգաւոր. (Նար. ՟Ի՟Դ։)

ԺԱՌԱՆԳԱՒՈՐ. κληρικός clericus Կղերիկոս. այսինքն վիճակաւոր. պաշտօնեայ եկեղեցւոյ. եկեղեցականի դպրաց մինչեւ ցերիցունս.

Խրատէ քահանայապետօք եւ ժառանգաւորօք եկեղեցւոյ. (Յճխ.։)

Եգիպտոսն սուրբ հանդերձ այլ եւս ժառանգաւորօք եկեղեցւոյն։ Սարկաւագ մի ի ժառանգաւորս եկեղեցւոյն. (Յհ. կթ.։)

Իքահանայսն, եւ ի ժառանգաւորսն. (Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ժառանգաւոր ժառանգաւորք
accusatif ժառանգաւոր ժառանգաւորս
génitif ժառանգաւորի ժառանգաւորաց
locatif ժառանգաւորի ժառանգաւորս
datif ժառանգաւորի ժառանգաւորաց
ablatif ժառանգաւորէ ժառանգաւորաց
instrumental ժառանգաւորաւ ժառանգաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ժառանգաւորութիւն, ութեան

Voir tout