s.

one, unit;
unity, union, reunion;
concord, accord.

s.

μονάς, ἐνότης unitas. Մի գոլն. թիւն մի. եւ Միանալն. միաւորութիւն (ըստ ամենայն առման). անշփոթ խառնումն. զօդ. յօդաւորութիւն. եւ Միաբանութիւն. ἔνωσις unio, conunctio եւ այլն. մէկ ըլլալը՝ ո՛ր եւ է կերպով

Երրեակ միութիւն. (Յհ. իմ. եկեղ.։ Շար. եւ այլն։)

Միաբանեաց ընդ աստուածութեանն միութիւն, եւ ոչ երկուութիւն. (Եղիշ. ՟Բ։)

Անբաժանելի եւ անշփոթ միութիւն մարմնացելոյ բանին աստուծոյ. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Անշփոթ միութեամբ մարմնացեալ. (Պտրգ.։)

Երկուց միութեան անայլայլականի կապ պատկանակիր. (Նար. կուս.։)

Թէպէտեւ միութիւն եղեւ բնութեանցն ճշմարտապէս, այլ շփոթումն եւ խառնակութիւն ոչ, այլ մնացին բնութիւնքն՝ շփոթումն ոչ կրեալք. (Սարկ. հանգ.։)

Ընդ քեզ միութեան։ Ընդ հոգւոյդ սրբոյ միութեան։ Միութեամբ հոգւոյս իմ ընդ քեզ. (Նար. ՟Խ՟Գ. ՟Ծ՟Բ. ՟Հ՟Ը. եւ այլն։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միութիւն միութիւնք
accusatif միութիւն միութիւնս
génitif միութեան միութեանց
locatif միութեան միութիւնս
datif միութեան միութեանց
ablatif միութենէ միութեանց
instrumental միութեամբ միութեամբք