adv.

simply;
clearly, explicitly;
sincerely;
— ասել, in a word, in short, in fine;
— ասացից, frankly, to be plain with, openly, ingenuously, without reserve.

adv.

ἀπλῶς simpliciter. Պարզ գոլով. պարզութեամբ կամ առանց բաղադրութեան.

Մտեալ ի սենեակ կուսին արգանդի պարզաբար (աստուածուբանութեամբ եւեթ). (ելեալ անտի յոգաւորաբար (բաղադրութեամբ՝ մարդկութեամբ հանդերձ). Նար. ՟Լ՟Դ։)

Պարզ բանիւ. յայտնապէս. մեկին.

Ահա պարզաբար ասացեալ դիւատար լուսաւորութիւն յականջս ամեցունց։ Եւ եթէ պարտ է պարզաբար ասէլ. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Ը։)

ՊԱՐԶԱԲԱՐ. Սոսկապէս. լոկ.

Սուրբ հոգին ո՛չ սոսկ եւ պարզաբար հոգի (ասի), այլ՝ իւր ինքեան զնա գոլ ասէ աստուած. ((զի ասի հոգի Աստուծոյ). Աթ. ՟Ժ՟Բ։)

Զատ միայն որդւոյ անուամբ յորջորէ, իսկ վասն այլոցն ամենեցունցն պարզաբար ասէ՝ թէ ծնաւ. (Խոր. ՟Ա. 3։)

Արդ են ծայրքն պարզաբար ասացեալ չար եւ անուամբ եւ իրօք. իսկ մէջն ոչ պարզաբար եւ ոչ նոյնպէս. այլ ի միմեանց ընկալեալ, եւ շարամանեալ ընդ միմեանս. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Ոչ սեռ եւ ոչ տեսակ պարզաբար ասին (այլ յարաբերութեմբ առ բազմութիւն). (Պորփ.։)

որք զգրեալսն պարզաբար առնուին (այսինքն ըստ բառից եւեթ). (Լմբ. յայտն.։)

ՊԱՐԶԱԲԱՐ. Վայրապար.

Ոչինչ բան պարզաբար կայ ամբարեալ յաստուածաշունչ գիրս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 4։)

Ոչ պարզաբար սահմանեցաւ, այլ ստուգապէս քննեցաւ նախկին. (Սոկր. ՟Ա. 9։)

ՊԱՐԶԱԲԱՐ. Համարձակ. տիրաբար.

Եւ ոչ զձայնն պարզաբար կարէր թողուլ։ Ճ. (՟Ժ.։)

Հրամայէ նմա պարզաբար հաւատով լուծանել զկոշիկսն յոտիցն. (Արշ.։)

ՊԱՐԶԱԲԱՐ. ԵՒ ՊԱՐԶԱԲԱՐ. ՄԻԱՆԳԱՄԱՅՆ ՊԱՐԶԱԲԱՐ. ՊԱՐԶԱԲԱՐ ԱՍԵԼ. ἀπλῶς simpliciter ἀπαξαπλῶς simul, universe, omnino, in summa. Միով բանիւ. միանգամայն ասելով. հուսկ յետոյ. մեկ խօսքով.

Եւ է պարզաբար՝ շարժութեան դադարութիւն ներհական։ Միտք պարզաբար՝ ըմբռնումն դորոյ է. (Արիստ. շարժ.։ Մագ. ՟Ծ՟Է։)

Եւ պարզաբար, ամենայն սկիզբն, ամենայն շարունակութիւն, ամենայն բովանդակութիւն. (Դիոն. ածայ.։)

Բայց միանգամայն պարզաբար ոչ յումեքէ ո՛չ բանն շարժի, եւ ոչ կարծիքն։ Եւ միանգամայն պարզաբար, որոց վայելումն ցանկալի ըստ ախտիցն կեանք, յայսորիկ մեզ ժուժկալութիւնն հարկաւոր է. (Արիստ. գոյաց.։ Բրս. հց.։)

պարզաբար ասել, թէ ամենայն մասունք առաքինութեան յանձին քում ցուցեալ արտայայեսցի։ Եւ պարզաբար ասել, իւրաքանչիւր մարդիկ եւ այլն. (Ճ. ՟Ա.։ Լմբ. ժղ.։)