s.

discouragement, faint-heartedness, dejection, despondency, grief, languor, despair.

s.

δειλία, ἁκηδία, ὁλιγωρία timor, pavor, acedia, pigritia. Վեհերոտութիւն. երկիւղ. լքումն. տատամսութիւն. ձանձրութիւն. վախկոտութիւն, թուլութիւն, անճրկածութիւն.

Ոչ ետ մեզ աստուած հոգի վհատութեան, այլ զօրութեան։ Սգաւորացն հանդերձ փառաց՝ փոխանակ ոգւոյն վհատութեան. (՟Բ. Տիմ. ՟Ա. 7։ Ես. ՟Կ՟Ա. 3։)

Ոմանց վհատութիւն եղեւ պատճառք աղքատութեան. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)

Ի սկզբան մարտիցն էարկ վհատութիւն։ Եւ ոչ ընդ վհատութեամբ անկանել. (Իսիւք.։)

Նեղեն զիս ախտք վհատութեան եւ կարճմտութեան. (Վրք. հց. ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վհատութիւն վհատութիւնք
accusatif վհատութիւն վհատութիւնս
génitif վհատութեան վհատութեանց
locatif վհատութեան վհատութիւնս
datif վհատութեան վհատութեանց
ablatif վհատութենէ վհատութեանց
instrumental վհատութեամբ վհատութեամբք