s.

haste, eagerness, ardour, zeal.

ՓՈՒԹԱՑՈՂՈՒԹԻՒՆ ՓՈՒԹԱՑՈՒՄՆ. σπουδή studium, diligentia. Փութալն, փոյթ. ջանք. եռանդն.

Ապա ամենայն հնարախոհութիւնն եւ յԱստուած փութացողութիւնն է ընդունելի. (Մեկն. ղեւտ.։)

Նամակաւ կարօտոյ տեառն եւ գրով փութացողութեամբ ղաղօթս իւր ազատեաց յամենայն ծուլութենէ. (Կլիմաք.։)

Քանզի աստուածապաշտութեամբ էր փութացումն. (Կոչ. ՟Ժ՟Է։)

Վասն այսորիկ ճգունք օրինադրեցաւ, վասն այսորիկ փութացումն, վասն այսորիկ աղօթք. (Մաշկ.։)

Ոչ ապրէր մարդս ընդ չարութեան փութացմամբ անկեալ. (Ճ. ՟Գ.։)

Կարեւորացն յաւէտ ունել պէտս փութացմանց. (Պրպմ. ձ։)

Կենցաղոյս իրաց ի բաց գրութեամբ, եւ սնոտի փութացմանցս. (Մեկն. ղեւտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փութացումն փութացմունք
accusatif փութացումն փութացմունս
génitif փութացման փութացմանց
locatif փութացման փութացմունս
datif փութացման փութացմանց
ablatif փութացմանէ փութացմանց
instrumental փութացմամբ փութացմամբք