s.

cf. Փութացումն;
փութութեամբ, cf. Փութապէս.

s.

σπουδή . Փոյթ. փութալն, եւ փոյթ տանելն. խնամ. ջանք եռանդն.

Յայնժամ վարդապետն շահս պտղաբերէ, յորժամ աշակերտն զփութութիւն ցուցանէ. (Ոսկ. ղկ.։)

Զձանձրութիւն անգիտանալ, զփութութիւն բազմացուցանել. (Կլիմաք.։)

ՓՈՒԹՈՒԹԵԱՄԲ. Փութով եւ խնամով. σπουδῇ studiose ἑμμελῶς diligenter.

Ընթանան փութութեամբ։ Ի խորշս եւ ի յայրս փախչէին փութութեամբ։ Փութութեամբ հարցումն զպատասխանին հատեալ լինէր. (ՃՃ.։)

Զոր եթէ զմտաւ ածէ ոք փութութեամբ, տարակուսեսցի. (Պղատ. տիմ.։)

Զձանձրութիւն՝ թէ փութութեամբ ինչ իցեն։ Զեկեղեցւոյ ինչս արժան է պահել ամենայն փութութեամբ. (Կանոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փութութիւն փութութիւնք
accusatif փութութիւն փութութիւնս
génitif փութութեան փութութեանց
locatif փութութեան փութութիւնս
datif փութութեան փութութեանց
ablatif փութութենէ փութութեանց
instrumental փութութեամբ փութութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անփութութիւն, ութեան

Շուտափութութիւն, ութեան

Voir tout