Անիծակուր

ԱՆԻԾԱԿՈՒՐ ԱՌՆԵԼ. Տալ անէծս իբր ի կուր կամ կերակուր. անիծանել չարաչար.

Վասն այնպիսի չար անզգամութեանն անիծակուր զարքայն արարեալ. (Յհ. կթ.։)