adj.

that bears a curse;
that curses.

adj.

Որ բերէ զանէծս. պատճառ անիծից.

Զմեղս անիծաբերս եւ մահածինս. (Ագաթ.։)

Ի վնասակար եւ յանիծաբեր անձին ախտիցս. (Շ. թղթ.։)

Ըստ նմանութեան անիծաբեր օձին. (Երզն. մտթ.։)

Կամ բերօղ յանձին զանէծս. կրօղ անիծից. եւ բերեալ կամ պատճառեալ յանիծից.

Անիծաբեր երկիր, կամ մարդիկ, կամ կեանք, մեռելութիւն, կամ փուշք. (Անան. նին.։ Լծ. ածաբ.։ Սարգ. յկ. ՟Դ։ Մագ. ՟Ձ՟Ե։ Նար. ՟Ձ՟Գ։)