Անխօսագոյն

cf. ԱՆԲԱՆԱԳՈՅՆ. ἁλογότερος.

Հեթանոսք՝ որ քան զանասուն եւս անխօսագոյնք էին, ի գլխաւոր առաքինութիւնսն հասին։ Գիտեմք զբազումս՝ որ քան զանասունս եւս անխօսագոյնք իցեն. (Ոսկ. ես.։)