hy    |   fr

Անխտրոց

adj.

without interval or intermedium.

adj. adv.

Ուր չիք խտրոց կամ միջոց կամ անջրպետ. անարգել. անխափան. ընդարձակ.

Սփիռ տարածանէր լիասահման եւ անխտրոց։ Անխտրոց՝ ընդ Քրիստոսի գոյք փառաւորեալք. (Նար. յիշ. եւ Նար. առաք.։)