Անպատեհաբար

adv.

ἁνεπιτηδείως. non idonee, inepte. Ոչ ըստ պատշաճի. ոչ օրինօք. անյարմարապէս.

Մարմին թէ պատեհապէս կազմեսցի, գործակից լինի անձինն. իսկ եթէ անպատեհաբար, խափանի. (Նիւս. բն.։)