adj.

ԱՆՊԱՏԿԱՆ ԱՆՊԱՏԿԱՆԱՒՈՐ ԱՆՊԱՏԿԱՆԱՒՈՐԵԱԼ. ἁνεπιτήδειος. ineptus. Անյարմար. անվայելուչ. անդէպ. տե՛ս եւ ԱՆՊԱՏԵՀ.

Յանպատկան նիւթոյ. (Լմբ. ատ.։)

Անպատկանաւոր նիւթ. (Իգն.։)

Անպատկանաւորս արձակէ ձայնս. (Պիտ.։)

Մարմնոյ ուրուք անպատկանաւորելոյ առ ընդունել զանձնաւորական ազդմունս. (Սահմ. ՟Թ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անպատկանաւոր

Voir tout