hy    |   fr

Անպատուասէր

adj.

that does not love honours.

adj.

Որ ոչ սիրէ կամ ոչ խնդրէ զպատիւ. խոնարհ. անփառասէր.

Խոնարհագոյն էր, եւ անպատուասէր քան զամենայն ոք. (Սոկր.։)

Եւ Ո՛չ պատուասիրելի. անարգ. անշուք.

Մին անպատուասէր է, եւ միւսն անկարգ. (Առ որս. ՟Ժ՟Դ։) Ըստ կրկին նշ. ասի եւ յն. ἁφιλότιμος.