Իմաստնացուցիչ կամ իմաստարար գոլն.
Գոյացմունքն, կենդանացչութւնքն, իմաստացչութիւնքն, եւ այլքն՝ պարգեւք ամենեցուն պատճառին բարերարութեան. (Դիոն. ածայ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | իմաստացչութիւն | իմաստացչութիւնք |
| accusatif | իմաստացչութիւն | իմաստացչութիւնս |
| génitif | իմաստացչութեան | իմաստացչութեանց |
| locatif | իմաստացչութեան | իմաստացչութիւնս |
| datif | իմաստացչութեան | իմաստացչութեանց |
| ablatif | իմաստացչութենէ | իմաստացչութեանց |
| instrumental | իմաստացչութեամբ | իմաստացչութեամբք |