témoignage, déposition;
attestation, suffrage, autorité;
certificat;
allégation, citation, martyre;
— տալ՝ դնել, rendre témoignage, déclarer;
protester;
— ի մէջ բերել՝ մատուցանել, alléguer, citer;
ըստ վկայութեան ամենայն աշխարհի, de l'aveu de tout le monde;
— յաւիտենից, témoignage éternel.
μαρτύριον, -ία testimonium, testificatio եւ testamentum. եւ բայիւ, μαρτυρέω , διαμαρτύρομαι եւ այլն. Վկայելն. եւ բան վկայից. հաստատութիւն. ուխտ, եւ խոստումն աստուծոյ, եւ նշանակք նորա՝ օրէնք, իրաւունք. արկղն կտակարանաց, խորանն. ... եւ այլն.
Սա եկն ի վկայութիւն, զի վկայեսցէ վասն լուսոյն։ Վկայութիւն դնել։ Տալ վկայութիւն։ Վկայութիւն տային երախտեաց։ Վկայութիւնք քո խօսք իմ էին։ Վկայութիւն յովսէփու՝ զոր եդ ընդ նմա։ Խորանն վկայութեան.եւ այլն։
Եւ martyrium. Մարտիրոսութիւն. Վկայաբանութիւն.
Որ զվկայութեան աստիճան առին ի ժամանակս հալածանաց։ Վկայեաց պօղիկարպոս. որոյ եւ վկայութիւն գրով յիշատակի։ Տուն վկայութեան (այսինքն վկայարան)։ Վկայութիւն սրբոյն եւ այլն. (Յճխ. է։ Եւս. քր.։ Կոչ. ՟Ժ՟Դ։ ՃՃ. ստէպ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վկայութիւն | վկայութիւնք |
| accusatif | վկայութիւն | վկայութիւնս |
| génitif | վկայութեան | վկայութեանց |
| locatif | վկայութեան | վկայութիւնս |
| datif | վկայութեան | վկայութեանց |
| ablatif | վկայութենէ | վկայութեանց |
| instrumental | վկայութեամբ | վկայութեամբք |