adj.

full of diseases, ill;
vicious, bad, passionate.

adj.

Լցեալ ախտիւք մեղաց։ cf. ԱԽՏԱԼԻ.

Յախտալից սրտէ աղօթքն խոտան երեւին. (Նար. խր.։)

Լցեալ ախտիւք մարմնոյ եւ հոգւոյ. լի կարեօք եւ կրիւք. ցաւալից. վշտալից.

Ախտալից կեանք։ Ձանձրացեալ իցէ ելանել յախտալից մարմնոյս։ Առ ախտալից մարմնոյս մաքրութիւն։ Մի՛ երկարս ինձ զվէր մեղացս ի յախտալից մարմնիս ծածկեսցես. (Խոսր.։ Եղիշ. ՟Ը։ Նար. ՟Լ՟Ե. ՟Խ՟Ը։)

Զկտաւս ախտալից զգեցեալ եմք։ Յերկիր օտար, այսինքն յախտալից արարեածս. (Կլիմաք.։)