s.

compassion, pity;
vice, passion.

s.

συμπάθεια, το συμπαθές commiseratio, humanitas, eadem pati Կարեկցութիւն. վշտակցութիւն. չարչարակցութիւն. ցաւակցութիւն.

Ախտակցութեանն յուզումն ... Մարդ՝ առ ի նմանապէս ախտակցութեանց։ Զանմարդութիւնն իբրեւ զազատութիւն ողջունեմք, իսկ զախտակցութիւնն իբրեւ զգարշելի ինչ անպատուեմք։ Սէրն շարժի ի յախտակցութիւն միմեանց։ (Աթ. ՟Դ։ Ածաբ. աղքատ.։ Շ. մտթ.։)

Առ մարմնական ազգակցութիւնս այսպիսի ախտակցութիւնս ունիմք։ Ողորմութիւնն է ախտակցութիւն, յորժամ ոք ի գթոյն ստիպի. (Սարգ. յկ. ՟Է։ Լմբ. էր ընդ եղբ.։)

Խարշեցաւ փոր իմ ի լալոյ, զախտակցութիւն ասէ։ ԶԱստուած առ ի մեր խնայումն շարժէ ախտակցութիւն. (Վանակ. Յոբ.։)

Եւ բերումն ախտաւոր. անկարգ յօժարութիւն. ցանկութիւն. յարում, մոլի սէր. աշգ, սէվտա. προσπάθεια addictio, cupiditas.

Մաքուր եւ անխառն յամենայն նիւթական ախտակցութենէ։ Այնպիսեաւ ախտակցութեամբ բոլորովին լինիցի մարմին եւ արիւն։ Ի բաց կացցեն յերեւելեացն ախտակցութենէ. (Նիւս. կուս.։)

Աշակերտեցան Աւետարանին, եւ օտարացան ի զգայական ախտակցութենէս. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ախտակցութիւն ախտակցութիւնք
accusatif ախտակցութիւն ախտակցութիւնս
génitif ախտակցութեան ախտակցութեանց
locatif ախտակցութեան ախտակցութիւնս
datif ախտակցութեան ախտակցութեանց
ablatif ախտակցութենէ ախտակցութեանց
instrumental ախտակցութեամբ ախտակցութեամբք