vn.

to be ill, to suffer.

չ. ն.

ԱԽՏԱԿՐԻՄ. πάσχω patior Ախտակիր լինել. կրել զմարդկային կիրս եւ զչարչարանս. քաշել չարչարուիլ. չէքմէք. ինճինմէք.

Ախտակրեալ ի վերայ քառաթեւ խաչին։ Ի չարչարանս եւ ի մահն զմարմնոյն ախտակրէր։ Ել ի բարձունս, ոչ եւս զմարմնոյ ախտակրելով. (Շար.։ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ը։ Աթ. համբ.։)

Եւ կարեկից լինել. վշտանալ. ցաւակցիլ. տէրտլէլմէք.

Զոր ի յաչաց բանիդ քո արտօսր՝ առ որ մերովս ի յիւրն ախտակրեաց. (Նար. ՟Խ՟Ը։)

Եւ ցաւագնիլ. խօթանալ. կրել զախտ մարմնոյ կամ հոգւոյ. վարակիլ յախտաւոր կիրս. ցաւ ունենալ. մարազլը օլմագ.

Ի բժշկութիւն ախտակրելոց. (Յհ. կթ.։)

Ախտակրեցան մասնաւորքն ի բոլորին։ Ամենայն զգայութիւնք ախտակրեալք՝ գողացեալ եղեն ընդ հեշտութեանն. (Եղիշ. դտ.։)

Ամբարհաւաճութեամբ ընդվզեալ թուիս, եւ վասն այնորիկ ախտակրեալ սրտիւ՝ ոչ տեսեր զմեզ. (Յհ. կթ.։)