shame, confusion, abashment;
bashfulness;
parts of shame.
Ամօթ, եւ իրք ամօթոյ. ամօթալիք. գարշելիք. ծանականք. առականք. անվայելչութիւն. խայտառակութիւն. խպնելիք. այըպ. րէզալէթ. րուսվայլըգ. ἁσχημοσύνη turpitudo, αἱσχύνη pudor, ignomina, dedecus, τὸ αἱσχρόν turpe probrosum
Զի մի՛ մերկ շրջեսցին, եւ երեւեսցին ամօթանք իւրեանց. (Յայտ. ԺԶ. 15։)
Մինչ մերկ են միտքն յիմանալոյն, եւ զգայութիւնն ի զգալոյ, ոչ ինչ ունին ամօթանս. իսկ յորժամ սկսցին հասանել եւ զգալ, յամօթանս եւ ի թշնամանս լինին։ Որ ըստ ամօթանացն է։ Ոչ ինչ այսպէս ամօթանս վարկանիմ. (Փիլ. այլաբ.։)
Ոչ ամօթանաց ինչ էր գործն, զոր գործէր։ Չասաց, թէ ամօթանք է նոցա պահելն, եւ սոցա ոչ պահելն։ Զամենայն առնել ի փառս, եւ վճարիլ յամենայն ամօթանաց։ Ամօթանա՞ց ինչ իցեն այսպիսի կապանք. (Ոսկ.։)
Զամօթանացն յայտ երեւակի գիտութիւնն աներեւելիս պարտ էր առնել. (Պիտ.։)
Զվերջինն համբուրեցի ամօթանս անպարուրելիս։ Ամօթանաց ցոյցք. (Նար. ԻԴ. ԽԸ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ամօթանք | |
| accusatif | ամօթանս | |
| génitif | ամօթանաց | |
| locatif | ամօթանս | |
| datif | ամօթանաց | |
| ablatif | ամօթանաց | |
| instrumental | ամօթանաւք |