adj.

without bread, — the means of subsistence.

adj. adv.

ἅσιτος. impastus. Անճաշակ. առանց հացի. անկերակուր. անսուաղ. էքմէքսիզ. եէմէքսիզ.

Տկարք զայգիս ամբարշտաց անհաց եւ անվարձ գործեցին. (Յոբ. ՟Ի՟Դ. 6։)

Երեք մանկունքն ունդ միայն ուտէին անհաց. (Լծ. կոչ.։) եւ (Տօնակ.։)

Քսան եւ աւելի աւուրս անհաց պահէր. (Գէ. ես.։)

Զերիս յիսնակսն՝ անհաց եւ անջուր կատարէր. (Վրդն. պտմ.։)

Հրամայեաց դնել ի բանտի զերեք օր՝ անհաց եւ անջուր. (Մաղաք.։)