adj.

free from dirt, clean;
not contaminated, pure, clear.

adj.

ὀ, ἠ ἁμόλυντος, ἁμίαντος, ἅχραντος. immaculatus, -ta;
incontaminatus, intacta
. Ոչ շաղախեալ. աններկ. անաղտ. ամբիծ. անարատ. անփորձ. անապական. չի պլըշտըկած, մաքուր, սուրբ. քիրսիզ, փաք, փաքիզէ.

Թուղթ կնքեալ ամենայն իրօք անշաղախ սուրբ կոյսն է։ Այրի եղելոյ աշխարհի անշաղախ փեսայածին. (Ոսկ. յաւետիս.։)

Անշաղախ ըստ նմանութեան արուսեկին բարձրութեան։ Անշաղախ մաքրոցն։ Անշաղախ մարմնով. (Նար. ձ. ՟Ձ՟Ա. ՟Ղ՟Ա։)

Մկրտութեան օծումն անշաղախ։

Զմնացեալքս պահեսցէ կենդանի եւ անշաղախ. (Մագ. ՟Կ՟Է։)

Հաւատս անխոտորս եւ անշաղախս. (Պրպմ. ՟Լ՟Բ։)