adj.

busy, not at leisure;
not engaged in business

adj.

ἅσχολος. cui otium non est, occupatus. Որ չունի ժամանակ պարապորդ. զբաղեալ յոյժ.

Այր եմ ծերացեալ, եւ անպարապ ի թարգմանութեանց. (Խոր. ՟Գ. 65։)

Լի ամենայն բարութեամբ, շնորհեն եւ անպարապիցն. (Փարպ.։)

Գնացէ՛ք, զի անպարապ եմ ես. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ը։)

Անպարապ լինելով ի մարմնամոլութեանն յղփութենէ. (Յհ. իմ. ատ.։)

Անպարապ լեալ ի պատերազմէ. (Ճ. ՟Բ.։)

Ի հալածանաց եւ ի խռովութեանց անպարապ պատահեցան. (Մխ. դտ.։)

Որ ոչ պարապի ի գործ. պղերգ. դատարկ.

Անպարապ հոգեւորական զինուն արարեալ, մահու ծառայեցուսցէ. (Նար. ՟Ծ՟Ը։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անպարապանամ, ացայ

Անպարապութիւն, ութեան

Voir tout