s.

hate, aversion, horrour, rancour, enmity, dislike.

s.

μίσος odium Ատելն. զզուումն. ոխակալութիւն. թշնամութիւն. հակառակութիւն. արաբ. ըտվէգ. ադավէթ

Հատուցին ատելութիւն փոխանակ սիրոյ իմոյ։ Դարձո՛ զսիրտ նորա յատելութիւն թշնամւոյն մերոյ։ Ատելութեամբ (յն. ատելաբար) ընդունէին զօտարս. եւ այլն։

Ատեսցուք ատելութեամբ զատելութեանցն արժանաւորսն. (Կոչ. ՟Ժ՟Դ։)

Ատելութիւն կատարեալ ատել. (Յհ. իմ. երեւ.։ յորմէ եւ Խոսրովիկ.։)

Բերեալ ատելութիւն նախարարացն հայոց ընդ թագաւորին իւրեանց. (Փարպ.։)

Ի յայնմանէ՝ վաշխառութիւն, եւ ըզմիմեանս ատելութիւն. (Շ. այբուբ. ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ատելութիւն ատելութիւնք
accusatif ատելութիւն ատելութիւնս
génitif ատելութեան ատելութեանց
locatif ատելութեան ատելութիւնս
datif ատելութեան ատելութեանց
ablatif ատելութենէ ատելութեանց
instrumental ատելութեամբ ատելութեամբք