to speak;
to cry out, to exclaim.
ԲԱՐԲԱՌԻՄ որ եւ ԲԱՐԲԱՌԵՄ. φθέγγομαι, ἁποφθέγγομαι, λαλέω vocem edo, loquor Մարդկային ձայնիւ խօսել. հանել բան ընդ բերան. արտաբերել. գոչել. խօսիլ.
Նենգութիւն բարբառիք։ Զպարկեշտս բարբառիմ։ Մեծաբանս սնոտեաց բարբառեալ։ Հարցուկք բարբառեցան աշխատութիւնս եւ այլն։
Զպիթագորեանն կարել բարբառել. (Փիլ. լին. ՟Ա. 10։)
Զպղատոնականն համարձակագոյն այժմ բարբառիմ. (Խոր. ՟Ա. 32։)
Ո՞վ զհայրականն բարբառեսցի զուարճութիւն. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Արշաւելով (յորսս) զխիզախականն եւ զաղեղնայինն եւեթ բարբառեսցին. (Փարպ.։)
Ծածկաբար զԱստուծոյսն առ իս բարբառելով։ Բարբառելով զէլի էլին. (Յհ. իմ. ատ.։ Շար.։)
ԲԱՐԲԱՌԻՄ. չ.ձ. Յայն արձակել. կարդալ. գոչել. տալ ձայն բարբառոյ. բերան բանալ. խիզախել. ազդել.
Բարբառեցաւ Դաւիթ ի զօրն։ Բարբառէր առ նա աբեսաղոմ։ Բարբառեալ մեծաձայն՝ լացին։ Բարբառեսցին ի վերայ քո (զօրք) որ իջանեն ի քեզ։ Տէր ի սիովնէ բարբառեցաւ։ Բարբառեցաւ յիս տէր, եւ կորացոյց զիս։ Բարբառեցաւ, եւ ասէ, արի՛ կա՛ց մանո՛ւկ դու։ Բարբառեսջիք ի վերայ վիմին (յն. առ վէմն) յանդիման նոցա, եւ տացէ զջուրս իւր. եւ այլն։
Զի՞նչ արդեօք աստուածամարտդ բարբառիս յաստուածային ձայնիւ բարբառէր առ սուրբ կանայսն. (Շար.։)
Բանամ զշրթունս, բարբառիմ լեզուաւս, բողոքեմ զանձնէս. (Ժմ.։)
Յորժամ ցնծղայքն բարբառեսցին. (Վեցօր. ՟Դ։)