adj.

self-glorious, boastful.

adj.

եւ ԱՆՁՆԱՊԱՆԾ, ԻՆՔՆԱՊԱՐԾ. Պանծացեալ եւ վստահ յանձն իւր. որպէս յանձնապաստան, հպարտ, եւ որպէս արդար անստգիւտ ի խիղճ մտացն.

Զայս իմանամբք ի վերայ ինքնապանծամբարտաւան բանսարկուին՜ Թշնամին յինքնապանծ (կամ յինքնապարծ) զօրութիւն յուսացեալ՝ եւ զնա անգօսնէ. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. սղ.։)

Ամենայն անմեղ ինքնապանծ է ընդդէմ նախատողացն. ըստ որում եւ քրիստոս. եւ վկայքն իւր. (Լմբ. առակ.։)