adj.

utterly destroying, exterminating;
— քանդումն, utter ruin, extermination;
— կորուստ, total loss;
— պատուհաս, exterminator.

adj.

Համանգամայն կամ իսպառ կործանօղ. համայնաջինջ.

Համակործան կարօտանամ մեքենայից. (Լմբ. ատ.։)

Ի ժամանակս համակործան պատուհասին. (Երզն. քեր.։)

ՀԱՄԱԿՈՐԾԱՆ ԼԻՆԵԼ. Կործանիլ զոյգ ընդ այլս.

Ոչ համակործան եղեալ ինքեանց. (Ճ. ՟Ա.։)