adj.

cf. Համադամ.

adj. s.

Համադամ. պէսպէս համօ, զորս ընտրեն քիմք. համեղ. յարմար քմաց. անուշաճաշակ իրք.

Քաղցր եւ դառն ասի, որ համահամ քմացն ճանաչի։ Ըստ համահամ քմացն խորտկաց եւ ըմպելեաց։ Այլ զհամեղութիւն ճաշակացն համահամ քմացն տայ. (Յճխ. ՟Ե. ՟Ժ. ՟Ժ՟Ա։)

Կապեսցուք ի փունջ մի համահամ եւ բազմահոտոտ։ Արձակեսցուք ոստս գեղեցիկս, եւ պտուղս համահամս. (Վրդն. սղ.։)

Որ համահամօքն (կամ համադամօքն) փափկանան. Զփափուկ ինչ կերակուր, եւ զհամահամք բացէ ի բաց ուրանային. (Մանդ. ՟Գ. եւ Եփր. պհ.։)