adj.

of equal glory or honour.

adj.

ὀμόδοξος pari gloria praeditus. Յաստուածայինս՝ որպէս Հաւասար փառօք. ունօղ զմի եւ զնոյն փառս. փառակից.

Համափառ ունիմ զերեսեանն, եւ նոյն արարչութեամբ. (Նար. ՟Լ՟Գ։)

Ի ձեռն համափառն որդւոյ։ Զհոգին համափառ. (Լմբ. պտրգ.։)

Յամօթ լիցին այնոքիկ, որ զհաճոյն եւ զհամափառ վկայեալն (ի հօրէ՝) վկային հակառակ ուսուցանեն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ձ՟Է։)

Համափառ երրորդութիւն, եւ միաբուն աստուածութիւն. (Վրդն. պտմ.։)

Ի մարդկայինս, Զուգապատիւ, կամ նոյնպէս փառաւոր.

Սոքա պատրիարգունք համափառք եւ համափառք են. (Ոսկիփոր.։)

Պենտակոստէն՝ երկրորդ է (տօն) յետ զատկին, եւ այլոցն համափառ. (Տօնակ.։)

ՀԱՄԱՓԱՌ. ըստ յն. ոճոյ. նաեւ Համամիտ. միաբան. ուղղափառ. ὀμόδοξος qui ejusdem opinionis ets.

Ի տեղի նորա զդիմոփիղոս արիոսքն առնէին, իսկ համափառացն զեւագրիոս ոմն. (Սոկր.։)

Ամենեքին միաբանեցան, եւ համափառս գրեցին. (Երզն. մտթ.։)

Կոչէ զբարեկամս եւ զդրացիս իւր, զհամափառ եւ զզուգահաւասար հոգիս. (Մեկն. ղկ.։)