cf. Հաշմանդամ.
πεπληγώς percussus pedibus, manibus ἁνάπηρος caecus. որ եւ ՀԱՇՄՈՏ. Հաշեալ մաշեալ մասամբ իւիք մարմնոյն. գօսացեալ կամ լուծեալ անդամօք. խեղ. կաղ. փեցի. ըստ յն. նաեւ կոյր. սախտած.
Հաշմ ոտիւք. (՟Բ. Թագ. ՟Դ. 4։ ՟Թ. 3։)
Հաշմք անդամովք. (Խոր. ՟Գ. 20։)
Բորոտից, եւ հաշմից. (Յհ. կթ.։)
Կոյր եւ խեղ, հաշմ եւ անդամալոյծ. (Բրսղ. մրկ.։)
Կաղք, եւ հաշմք էիք հոգւովք. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 16։)