s.

equality, parity;
— աւուր, equinox.

s.

Հաւասարութիւն. միաբանութիւն. կցորդութիւն.

Հանդերձեալ էր առ հասարակաւորութիւն միաբանութեան եւ խօսից գալ. (Փիլ. լին.։)

Երկոքինն դիպեսցին հասարակաւորութեամբ միջին տրամագծին. (Շիր.։)

ՀԱՍԱՐԱԿԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. ἱσομηρία aequinoctium. որպէս Հասարակաւորութիւն. այսինքն հասարակօրութիւն. որ եւ Զուգաւորութիւն, իմա՛ զուգօրութիւն. այսինքն Հաւասարութիւն տուընջեան եւ գիշերոյ. հասարակած.

Գարնանային հասարակաւորութիւն. (Փիլ.։ Մամբր.։ Յհ. իմ.։ Արծր.։)

Ի գարնանային զուգաւորութեանն ... ի նոյն հասարակաւորութեանն. (Տօնակ.։)

Վարդապետք եբրայեցւոց՝ հասարակաւորութիւն տուընջեան եւ գիշերոյ դնեն զօրն զայն (չորրորդ), ասելով՝ եթէ յերկնաք միջակին իսկ էր ստեղծումն լուսաւորաց. (Շիր. զատիկ.։)

Զկնի երկնամիջակի հասարակաւորութեան. (Կամրջ.։)

Եւս եւ Հասարակիլն կամ կէս լինելն աւուրց, եւ այլն.

Ձմեռնային լինէր յեղանակի հասարակաւորութիւն. (Կաղանկտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հասարակաւորութիւն հասարակաւորութիւնք
accusatif հասարակաւորութիւն հասարակաւորութիւնս
génitif հասարակաւորութեան հասարակաւորութեանց
locatif հասարակաւորութեան հասարակաւորութիւնս
datif հասարակաւորութեան հասարակաւորութեանց
ablatif հասարակաւորութենէ հասարակաւորութեանց
instrumental հասարակաւորութեամբ հասարակաւորութեամբք