community;
the public;
moiety.
cf. ՀԱՍԱՐԱԿՈՐԴՈՒԹԻՒՆ. κοινωνία communio. cf. ՀԱՂՈՐԴՈՒԹԻՒՆ.
Բաղդատականն է, որ հասարակութիւն ունի եզ առ մու. (Թր. քեր.։)
Ամենայնք յիրողութեանցն ոչ միայն հասարակութիւն ունին առ միմեանս, այլեւ զանազանութիւն. (Սահմ.։)
Այնոքիկ են հասարակութիւնքն, եւ յատկութիւնք տարբերութեան. (Անյաղթ պորփ.։)
Է ասէ գտանել ի մէջ մարդկան եւ անասնոց զայսպիսի հասարակութիւնս, զի հատահմանն ի ներքոյ են. (Լմբ. ժղ.։)
Հասարակութիւն կցորդութեան ունելով ընդ սկզբնատպին. (Նիւս. կազմ.։)
Ո՞չ բաժակն փրկութեան գոհութեան՝ հասարակութիւն արեան նորա, եւ ո՛չ հացն զոր բեկանեմք, հասարակութիւն մարմնոյ նորա. (Ասող. ՟Գ. 21։)
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹԻՒՆ. որպէս Հաւասարութիւն.
Կիսաչափ ըստ հասարակութեան երիցն. (Փարպ.։)
Զյոլովութիւն շահից օրինին աննենգ հասարակութեամբ բաժանելոյ։ Զբարեաց բերել խնդալից կամօք զհասարակութիւն. (Պիտ.։)
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹԻՒՆ. որպէս Կէսն. մէջն.
Ի լնուլ ամաց երեսնից, որ է հասարակութիւն ընթացից կենացս. (Լմբ. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հասարակութիւն | հասարակութիւնք |
| accusatif | հասարակութիւն | հասարակութիւնս |
| génitif | հասարակութեան | հասարակութեանց |
| locatif | հասարակութեան | հասարակութիւնս |
| datif | հասարակութեան | հասարակութեանց |
| ablatif | հասարակութենէ | հասարակութեանց |
| instrumental | հասարակութեամբ | հասարակութեամբք |