s.

diapason;

gr.

consonant.

adj.

Բաղաձայն (տառ). որ եւ ասի Ձայնակից. Բարբառակից. Շարաձայն.

Պարառութիւն ձայնորդաց՝ ձայնաւորաւ։ Ի պարզ ձայնորդն յանգեսցի։ Ի ձայնորդէ հաւացեալ. (Թր. քեր.։)

Պարզ ձայնորդ է կէնդ. (Երզն. մտթ.։)

Քառիւք ձայնաւորօք, եւ յերկուց ձայնորդաց. (Մագ. խլ։)