hy    |   fr

Ձանձրացկոտ

adj.

easily growing tired.

adj.

Որ փոյթ ձանձրանայ, լքանի, վհատի.

Ձանձրացկոտն չէ՛ հաճոյ Աստուծոյ. (Նեղոս.։)

Ձանձրացկոտն ճգնեսցի ի միջօրէի. (Կլիմաք.։)

ՁԱՆՁՐԱՑԿՈՏ

Իսկ եթէ եմք ձանձրացկոտ յոյժ, յայտնի եմք իբրեւ զմատնիչս (անձանց). (Վրք. հց. ձ։)