s.

monstre;
—ք դժոխայինք ou դժոխազնեայք, les Furies.

s.

ՃԻՒԱՂ որ եւ ՃՈՒԱՂՆ, ղան, անց. Ճեւեղիկ. հրէշ. խըրտուիլակ. գազան այլանդակ եւ խառնակ մտացածին՝ ի ճուալոյ անհեթեթ ձայնից յօդեալ. կամ ուրուական ցնորք, եւ իբր անշունչ պատկեր՝ նուաղ եւ վտիտ. ճըւճըւեղ լըղար բան մը. եւ ճըւճըւացօղ, խպըլիկ, ճիվելեկ. (եբր. ծիիմ).

Ճիւաղք բնակեսցեն ի կղզիսն. (Երեմ. ՟Ծ. 39։)

Ճիւաղ ինչ բիւրակերպ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)

Մի՛ զմիտս խորհրդոց ճիւաղաց ճարակ տացուք. (Եւագր. ՟Է։)

Դիւացն ճիւաղաց ճարակողաց զիս ախտիւք. (Սարգ. յկ. ՟Է։)

Սակս օճիրագործ հատընկէց վհուկ ճուաղանն։ Որպէս ճուաղանցն է ճարակ ճռուողել ի գիշերի յանկողինսն։ Որ առ երազօք օ ճուաղանցն՝ իմաստասիրէ. (Մագ. ՟Ի՟Գ. ՟Ծ՟Ը։)

Իսկ (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 28.)

Շուրջ թռուցեալ բզզեն (մեղուք եւ ճանճք եւ մժեխք), եւ ճիւաղ շառաչեն. իմա՛ ճիւաղաբար կամ ճուալով. յն. աղմուկ բզզողաց։

Attention, il s'agit pour l'instant des entrées contenant la même chaîne de caractères dans le titre, quelle que soit sa position, et non pas les entrées formées sur la même racine.

Mots dérivés

Ճիւաղաբարոյ, ից

Ճիւաղական

Ճիւաղութիւն, ութեան

Voir tout