adj.

very magnificent, very liberal, generous;
— առնել, մեծարել, to load with precious gifts;
— լինել յումեքէ, to receive magnificent presents.

adj.

μεγαλόδωρος qui magna donat, munificus. Առատաապարգեւ. մեծաձիր. որպէս առատաձեռն, տուօղ մեծամեծ պարգեւաց.

Որ էր այր մեծապարգեւ եւ աղքատասէր. (Լաստ. ՟Ա։)

Մեծապարգե՛ւդ, տո՛ւր ինձ սակաւիկ. (Սարկ. աղ.։)

Հոգւոց մաքրութիւն կարկառու քեզ մեծապարգեւն. (Սեբեր. ՟Ժ։)

Զմեծապարգեւին աստուծոյ մեծ օգնականութիւն։ Մեծապարգեւիդ մարդասիրութիւնդ. (Փիլ. բագն.։ Խոսր.։ Մաշտ.։)

Եւ որպէս Այն ինչ, որ է մեծ պարգեւ կամ պարգեւական. առատապէս պարգեւեալ.

Զմեծապարգեւն նորա շնորհս։ Մի՛ արտաքսիցես զմեզ յայսպիսի մեծապարգեւ շնորհէ։ Զաստուծոյ իմոյ մեծապարգեւ ողորմութիւնն։ Մեծապարգեւ փառօք դառնայ. (Դիոն. եկեղ.։ Խսոր։ պտրգ։ Ոսկիփոր.։ Ասող. ՟Բ. 2։)

ՄԵԾԱՊԱՐԳԵՒ ԱՌՆԵԼ. Պարգեւօք ճոխացուցանել։ (՟Գ. Մակ. ՟Զ. 10։)

ՄԵԾԱՊԱՐԳԵՒ ՄԵԾԱՐԵԼ. Մեծամեծ պարգեւօք պատուել. (՟Բ. Մակ. ՟Գ. 35։ Բուզ. ՟Գ. 10. 21։)

s.

ՄԵԾԱՊԱՐԳԵՒՔ գ. cf. ՄԵԾԱՊԱՐԳԵՒՈՒԹԻՒՆ.

Յուսալ ի մեծապարգեւսն աստուծոյ. (Վրք. ոսկ.։ (տպ. ի մեծապարգեւն աստուած։))