adj.

severe, austere, authoritative, imperious;
awful, terrible.

adj.

Որ ինչ լինի մեծաւ սաստիւ կամ սաստկութեամբ.

Մեծասաստ հրամանաւն աստուծոյ, կամ թագաւորի, կամ դշխոյին. (Վեցօր. ՟Դ։ Ագաթ.։ Շար.։)

Մեծասաստ իշխանութեամբ ետ հրաման ունել կապել. (Կաղանկտ.։)

Մեծասաստ սաստից, կամ ցասմամբ. (Մծբ. ՟Ժ՟Է։ Լաստ. ՟Բ։)

Մեծասաստ ստիպով. (Արծր. ՟Ա. 3։)

Եւ Ոյր սաստն կամ հրամանն է սաստիկ.

Ակնարկելով իւրոյ մեծասաստ հրամանատուին տարածեալ սփռեցաւ լոյսն. (Վեցօր. ՟Բ։)