trochaic, trochee.
Որոյ սարն՝ այսինքն կատարն, գլուխն, սկիզբն է մեծ. մեծասկիզբն։ Այն է ըստ քերականաց կամ երաժշտաց՝ վերկավանկ բառ, ոյր առաջին վանկն է երկար, եւ վերջինն սուղ. (որում հակակայի Մեծավերջ)
Մեծասարն ն՝երկայէ եւ ն՝աղօտէ՝ եռամանակ. որգոն, դա՜ւիթ. (Թր. քեր.։)
Զանգայտն եւ զմեծասարն գործիցէ երկայն։ Մեծասար ասէ զմեծասկիզբն. որպէս դա՜ւիթ, ՟Հ՟Աւիկ։ Մեծավերջն ընդդէմ է մեծասարին. (Երզն. քեր.։)