s.

cf. Յաջողութիւն;
— տալ, to ensure the success of.

cf. ՅԱՋՈՂՈՒԱԾ, cf. ՅԱՋՈՂՈՒԹԻՒՆ.

Չլինէր նմա այն յաջողումն ինչ ի բարութիւնս. (Յհ. կթ.։)

Յաջողումն յառաջադիմութեան Վահանայ. (Փարպ.։)

Բազմաց ըստ առակիս պատահեաց պատրիլ՝ միով յաջողմամբն թագաւորել. (Մխ. առակ.։)

Աջողմամբն եւ բարեկամօքն մի՛ վստահանալ եւ բարձրամտել. (Պիտառ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յաջողումն յաջողմունք
accusatif յաջողումն յաջողմունս
génitif յաջողման յաջողմանց
locatif յաջողման յաջողմունս
datif յաջողման յաջողմանց
ablatif յաջողմանէ յաջողմանց
instrumental յաջողմամբ յաջողմամբք