va.

to cause to succeed, to replace;

vn.

cf. Յաջորդիմ.

ն.

καθίστημι, ὐφίστημι constituo, colloco, ordino, creo եւ ὐστερόω repeto. Յաջորդ կարգել զոք. եւ Յարել զիմն զկնի իրիք. երկրորդել.

Ի տեղի նորա յաջորդէ արքայ Խոսրով զՍահակ. (Խոր. ՟Գ. 49։ Յհ. կթ.։)

Համարձակիմք յաջորդել զոք փոխանակ մեր. (Լմբ. պտրգ.։)

Ես վկայեմ ... եւ զՅովհաննէս (այսինքն զվկայութիւն Յովհաննու) յաջորդէ, որում այնքան հաւատացին. (Նանայ.։)

Զոր մարգարէն (Մովսէս՝ ասաց), ակնկալցի որպէս զանձրեւ բարբառ իմ, զնոյն եւ յաջորդեալ աստուածայնոյն Դաւթի, թէ իջցէ որպէս զանձրեւ. (Ճ. ՟Գ.։)

ՅԱՋՈՐԴԵԼ. διαδέχομαι excipio, recipio. Յաջորդութեամբ ընդունել եւ պահել. փոխանակել. փոխանակաւ ըմբռնել. շարունակել. եւ Առնուլ.

Հալածանք զհալածանս յաջորդէր փոխարկելով. (Ոսկ. գծ.։)

Շինել, տնկել ... զայս զանազան գործքս մեր յառաջնոցն յաջորդեցաք. (Լմբ. ժղ.։)

Աբրահամու հայրն ամպարիշտ էր, այլ չյաջորդեաց զանօրէնութիւնն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 8։)

Ծանր գիշեր, օրինակ խաւարին՝ որ յաջորդելոց էր զնոսա. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 20։)

Զապականութեանն յաջորդեալ վիճակ. (Պիտ.։)

ՅԱՋՈՐԴԵԼ. διαδέχομαι succedo. Պայազատել. յաջորդութեամբ ունել. փոխանակել զտեղի եւ զաթոռ.

Զորոյ իշխաննութիւնն յաջորդեաց նորին որդի։ Յաջորդեաց զպետութիւնն Փիլիպպոս. (եւ այլն։ Եւս. քր. ՟Ա։)

Զաթոռ եպիսկոպոսապետութեանն յաջորդեաց Յովսէփ. (Խոր. ՟Գ. 67։)

Որում փոխան Սուրմակ նստեալ, եւ Բրքիշոյ զնա յաջորդեալ. (Շ. վիպ.։)

Իսկ զսուրբ աթոռն յաջորդէ Տէր Խաչիկ. (Վրդն. պտմ.։)

Զկնի Մակարիոսի զաթոռ հայրապետութեան Երուսաղէմի յաջորդէ Կիւրեղիոս. (Սանահն.։)