vn.

to succeed, to come after, to follow next, to take the place of;
to inherit, to stand next heir;
to follow, to ensue, to result, to spring or proceed from.

ձ. հ.

Յաջորդ լինել. հետեւել. յաջորդաբար ընդունել. եւ յաջողիլ, հանդերձիլ.

Արտաբերական բանիցն զկնի եւ գործն յաջորդի. (Պիտ.։)

Ամենայն հարքն՝ որ յաջորդեցան յառաքելական կանոնացն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)

Առ Սահակաւ եւ դպրութիւնք հայոց յաջորդեալ. (Եզնիկ երէց.։)

Գնալ յաջորդեալ էր նա անտի. (Վրք. հց. ՟Ը։)