adj.

foreknowing, prescient;
instructed beforehand;
forewarned.

adj.

προειδός praescius. Որ յառաջագոյն գիտէ զհանդերձեալս. նախագէտ. կանխագէտ.

Յառաջագէտն բարձրեալ. (՟Դ. Եզր. ՟Ե. 35։)

Յառաջագէտ է Աստուած. չմնայ ի գործոյն ճանաչել՝ որպէս մարդ։ Աստուած ծածկագէտ եւ յառաջագէտ. (Ոսկ. հռ.։ Եփր. թագ.։ Մագ. ՟Գ։ Կամրջ.։)

Ոչ բառնայ զանձնիշխան կամսն, թէպէտեւ յառաջագէտ է. (Յճխ. ՟Ժ՟Ը։)

Եւ Կանխաւ տեղեակ իրաց իրաց.

Ոչ բաւական զանձն վարկադրէի յառաջագէտ լինել յատենագրութիւնս նորս իսրայէլի. (Յհ. կթ.։)

Ազգք քրիստոնէից նախապատիւք քան զմեզ եւ յառաջագէտք. (Լմբ. պտրգ.։)